Inspekcja na miejscu i specyfikacja pracy

Przed przygotowaniem podłoża, odpowiedzialny kierownik budowy musi zdiagnozować podłoże, które ma być poddane obróbce. Uzgadnia on wstępne fazy pracy z wykonawcami, a nastepnie oznacza i zabezpiecza obszar roboczy tak, aby prace mogły przebiegać bez przerw. Ponadto kierownik budowy dokumentuje stan podłoża i proponuje rozwiązania dotyczące możliwych do przewidzenia przerw podczas nakładania powłoki. Obejmuje to na przykład likwidację rys i pęknięć przez które zanieczyszczenia mogą dostawać się w głąb podłoża, które mają być pokryte powłoką.

Śrutowanie

Posadzki parkingów wielopoziomowych i podziemnych są zazwyczaj przygotowywane przed nałożeniem powłoki przez bezpyłowe śrutowanie (tzw. peening). Wiąże się to z zastosowaniem śrutownicy wyrzucającej z dużą prędkością małe kulki stalowe. Uderzenie powoduje rozluźnienie i usunięcie szlamu cementowego, brudu i innych substancji ograniczających przyczepność. Mieszanka kulek stalowych i oderwanych cząsteczek jest zasysana w procesie odkurzania a następnie kulki są oddzielane na elektromagnesach w celu ich odzyskania. Kulki stalowe są poddawane recyklingowi przez maszynę, podczas gdy oderwane cząsteczki usuwane.

Bezpyłowe śrutowanie nie uszkadza betonu, a jednak tworzy szorstką powierzchnię (zakotwienie). Zwiększa to powierzchnię styku betonu z nakładaną powłoką i zapewnia najlepsze możliwe połączenie klejowe.

Szlifowanie

Na pewnych typach parkingów, niektóre podłoża betonowe nie mogą być przygotowane poprzez śrutowanie - na przykład elementy pionowe (podpory, podwaliny ścian) oraz narożniki i krawędzie posadzki. W wielu krajach poza Europą powszechną praktyką jest szlifowanie całej powierzchni posadzki, która ma być pokryta powłoką.

Zaletą szlifowania jest niewielka ilość usuwanego betonu, co upraszcza strukturę systemu powłokowego. Wadą szlifowania jest, że nie wszystkie substancje osłabiające przyczepność zostają usunięte, a powstała powierzchnia może okazać się zbyt gładka. Mocna diamentowa maszyna do szlifowania i bardzo dokładne usunięcie pyłu szlifierskiego są zatem kluczowe dla osiągnięcia wymaganego stopnia przygotowania podłoża.

Tam, gdzie istniejąca powłoka z żywicy syntetycznej wymaga jedynie renowacji, szlifowanie jest powszechną metodą przygotowania starej powłoki.

Frezowanie

Niektóre obszary istniejących już parkingów mogą wymagać przygotowania przez frezowanie. Przy pomocy tej metody usuwa się warstwy betonu zanieczyszczonego olejem lub warstwy betonu uszkodzonego i osłabionego. Stare, zanieczyszczone chlorem jastrychy lub zużyte powłoki są często również frezowane i wymieniane.

Frezowane powierzchnie wymagają przed nałożeniem nowej powłoki dodatkowego oczyszczenia strumieniowo-ściernego w celu usunięcia pyłu i luźnego kruszywa. Ponieważ frezowanie może wiązać się z zastosowaniem dużych sił i tym samym niepożądanym uszkodzeniem konstrukcji betonowej, technika ta jest stosowana tylko tam, gdzie jest to absolutnie konieczne.

Zapewnienie jakości

Odpowiedzialny kierownik budowy sprawdza wyniki fazy przygotowania podłoża poprzez oględziny i zapisuje wyniki w dzienniku budowy. Odnotowuje on wszystkie widoczne element podłoża, które stały się widoczne po przygotowaniu, np. pęknięcia, nieszczelności i inne wady w celu omówienia niezbędnych środków zaradczych z klientami i odpowiednimi przedsiębiorcami.

Następnie kierownik budowy inicjuje pomiary w celu określenia wytrzymałości na rozciąganie (odrywanie), chropowatości i ewentualnie wilgotności górnej warstwy betonu, przy czym zmierzone wartości są rejestrowane. Jeśli wszystko jest tak, jak powinno, przyjmuje on prace związane z przygotowaniem podłoża jako zakończone i zezwala na rozpoczęcie prac związanych z nakładaniem powłoki.